

Ik kan me goed voorstellen dat de naam Rod Dixon je vrij weinig zegt, deed het mij ook niet in eerste instantie. Maar als je z’n palmares bekijkt dan begrijp je waarom ik de Nieuw-Zeelander een hardlooplegende noem.
Rod Dixon liep op de 1500 meter tijdens de Olympische Spelen van München naar het brons. Vier jaar later liep Rod Dixon op de spelen in Montreal hier miste hij het podium maar hij nam wel deel aan een epische race waar de top vier op 0.74 seconden finishte van de winnaar.
Toffe aan Rod Dixon is dat zijn carrière heel lang en gevarieerd is. Niet alleen actief op de baan, hij liep ook naar eremetaal tijdens de 1973 & 1982 edities van het Wereldkampioenschappen veldlopen. In begin jaren tachtig was Dixon zeer succesvol op de weg in Amerika, in een korte periode won hij verschillende wedstrijden. Deze prestaties leidde uiteindelijk tot de kers op de Nieuw-Zeelandse taart. In 1983 won Rod Dixon de New York Marathon. De wijze waarop is indrukwekkend. In de laatste kilometers van de race weet hij zijn achterstand op leider Geoff Smith in te lopen. Op kilometer 41 en met zicht op de finish weet Dixon Smith in te halen en wint vervolgens de marathon met negen seconden verschil.
Momenteel heeft Rod Dixon zijn naam verbonden aan de Kids Marathon Foundation wat zich inzet om obesitas gerelateerde gezondheidsproblemen bij kinderen te voorkomen.